Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008
φασισμός της ταμπέλας (για να μην σας πιάσουνε μαλάκες!)
Άκουγα το πρωί σε ραδιόφωνο, έναν νεόκοπο πολιτικό του ΠΑΣΟΚ να μιλά με μένος για τους «συντηρητικούς δεξιούς» τονίζοντας ότι ο λαός αναμένει λύσεις «από εμάς τους προοδευτικούς». Έτσι δήλωσε το παλικάρι, άρα είναι ότι δηλώνει. Προοδευτικός; Ναι προοδευτικός. Μπορούσε να δηλώσει Ολυμπιακός, ΑΕΚ, Τσέλσι. Αυτός δήλωσε προοδευτικός. Ο φασισμός της ταμπέλας, γίνεται ολοένα και πιο ανυπόφορος. Η μεγάλη ήττα της κεντροδεξιάς, είναι η εκ προοιμίου ταύτισή της με τον συντηρητισμό. Αυτομάτως οι κεντροαριστεροί αυτοπροσδιορίζονται ως προοδευτικοί, και φυσικά το «προοδευτικός» ηχεί πολύ καλύτερα από το κακόηχο «συντηρητικός». Ειδικά στα αυτιά της νεολαίας. Κανείς δεν θέλει να είναι συντηρητικός. Θυμίζει παππούδες, και αράχνες. Ποιος ξεχνάει εκείνο το «ΠΑΣΟΚ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις» του 1982 όταν η ΕΡΤ μετέδιδε αποτελέσματα δημοτικών εκλογών; Είναι προοδευτικό να χρεώνεις τον τόπο για να μοιράζεις συντάξεις σε όποιον δηλώνει αντιστασιακός (αυτό πραγματικά έγινε, και δεν μιλάμε για τους αποδεδειγμένα αγωνιστές της Αντίστασης και κατά της Χούντας) αλλά συντηρητικό να βάζεις την Ελλάδα στην ΕΟΚ. Είναι προοδευτικό να υπογράφεις «συμφωνία…απομάκρυνσης των βάσεων» και να την λανσάρεις ως μεγάλη επιτυχία, ενώ συντηρητικό, το να επιμένεις ότι η χώρα πρέπει να είναι στραμμένη στη Δύση. Είναι προοδευτικό το να διαμορφώνεις ένα νέο πρότυπο έλληνα, αυτό του μάγκα και πολλά βαρύ που γίνεται πλούσιος σε μια νύχτα αρπάζοντάς τα από δεξιά κι αριστερά, που βγάζει χρήμα με τη σέσουλα άκοπα. Προφανώς συντηρητισμός είναι το αντίθετο. Είναι πρόοδος, το να παραδώσεις τη χώρα σε μια δράκα ολιγάρχες με αντάλλαγμα στήριξη στα ΜΜΕ, και αποδόμηση των αντιπάλων σου. Συντηρητισμός είναι ο βασικός μέτοχος προφανώς. Τέλος πάντων, η ΝΔ την πάτησε και τώρα τρέχει και δεν φτάνει, ευελπιστώντας να διατηρηθεί η κρίση στο ΠΑΣΟΚ, και να αποκαλυφθεί η πλήρης κοινωνική και πολιτική χρεοκοπία των ΜΜΕ και των νταβατζήδων. Με λίγα λόγια δεν υπάρχει κόπυράϊτ προόδου ή συντήρησης. Ο καθένας κρίνεται από την προσωπική του στάση, και τα έργα του, και όχι από τα λόγια ή από το κόμμα που ανήκει. Όλα τα άλλα…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Η αστική Δεξιά κοίταξε αφ' υψηλού την Αριστερά και δεν έδωσε τη μάχη της ιδεολογίας. Αγνόησε τη βασική αρχή, ότι για να επικρατήσεις πολιτικά, πρέπει να επικρατήσεις πρώτα ιδεολογικά. Ούτε ένα think tank της προκοπής, που να παράγει ριζοσπαστική πολιτική σκέψη, ή να παράγει ιδεολογία και στρατηγική και όχι καθεστωτική νοοτροπία και αντίληψη για τους γόνους καλών οικογενειών των βορείων προαστίων. Την ίδια ώρα, από τη Μεταπολίτευση και μετά, η Αριστερά διόριζε τους ανθρώπους της στα πανεπιστήμια, χαρίζοντάς τους έδρες-κλειδιά και κερδίζοντας έτσι την αδιαμφισβήτητη πρωτοκαθεδρία στα πνευματικά δρώμενα και την παραγωγή σκέψης. Και αυτό ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του '80, η ΔΑΠ ΝΔΦΚ πρώτευε ανελλιπώς... Γι' αυτό τρέμει η Αριστερά τη μεταρρύθνιση στην Παιδεία και την αξιολόγηση. Γιατί θα αναδειχθούν οι ανεπάρκειες στο επιστημονικό έργο και η ανικανότητα πολλών, που βρέθηκαν σε πανεπιστημιακές έδρες αναξιοκρατικά. Αν μάλιστα ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια, το μονοπώλιο των ιδεών από την Αριστερά, θα πάει περίπατο. Γι' αυτό κάποιοι "προοδευτικοί" τρέμουν στην κυριολεξία... Γιατί πλέον, μόνο στα δημόσια πανεπιστήμια μπορούν και στρατολογούν, πουλώντας το φθαρμένο τους ιδεολογικό προϊόν. Οπουδήποτε αλλού, η κοινωνία τους απορρίπτει.
Προσυπογράφω με χέρια και με πόδια το σχόλιό σας. Θα ήθελα να το έχω γράψει εγώ...
Δημοσίευση σχολίου