Ντοπαρισμένοι είμαστε όλοι...

Ας μιλήσουμε για το ντόπινγκ. Να πούμε όμως αλήθειες, και όχι τις μαλακίες που ακούμε στις τηλεοράσεις κάθε μέρα. Μας περνούν για ηλίθιους με την μεθόδευση του…κινέζικου λάθους! Όμως δεν φταίνε αυτοί. Ο Ιακώβου και ο Τζέκος ανάστησαν τον ελληνικό αθλητισμό, και τον έκαναν ανταγωνιστικό, με τον μόνο τρόπο που μπορούσε να αναστηθεί και να γίνει ανταγωνιστικός σήμερα. Όσο δεν μας έπιαναν ήταν όλα καλά. Όλοι ΗΞΕΡΑΝ. Πολίτες και ηγεσίες. Έκαναν πως δεν ήξεραν. Το σύστημα σε θέλει να κάνεις πουστιές, για να το υπηρετείς, αλλά όταν σε πιάσουν, το σύστημα σε φτύνει, σε ξερνάει, δεν σε ξέρει. Είσαι χαρταετός και κόβουν το σκοινί. Τόσο απλά. Μόνο αν έχει να χάσει πολλά θα σε καλύψει και ΜΕΤΑ θα σε πετάξει στο καλάθι. Είσαι άχρηστος πλέον. Ο Ιακώβου και ο Τζέκος ήταν θεοί. ΘΕΟΙ. Ο Κεντέρης η Θάνου και οι άλλοι, επίσης. Τώρα κανείς δεν θέλει να τους ξέρει, ενώ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ. Πιάστηκαν και τέλος. Τα υπόλοιπα είναι για Κάφρους. Δείτε τηλεόραση εάν θέλετε να αυτοϊκανοποιηθείτε, και να αισθανθείτε ότι σας αδικεί η Κενωνία και οι Ξένοι εχθροί. Τώρα ξέρετε πως έφεραν τα μετάλλια ο Δήμας ο Κάχιασβίλι και οι άλλοι. Υποψιάζεστε επίσης γιατί ο Καχιασβίλι έκανε άκυρες προσπάθειες το 2004, και ο Δήμας ήρθε μετα βίας τρίτος. Δεν φταίνε αυτοί όμως. Εμείς θέλαμε πάση θυσία μετάλλια για να ξεφύγουμε από το σύνδρομο της σφαλιάρας. Και κάτι τελευταίο. Όσοι είστε γονείς απαντήστε με το χέρι στην καρδιά. Θα αφήνατε το παιδί σας να ντοπαριστεί για να κερδίσει ότι κέρδισαν οι άλλοι; Η απάντηση που θα δώσει ο καθένας μας, θα κρίνει και την ανθρώπινη ποιότητά μας. Χαίρετε…

Το μήνυμα Καραμανλή

Αγρανάπαυση μερικές μέρες και νάμαστε πάλι. Μεσολάβησαν πολλά. Κυριώτερα αυτών το Σκοπιανό και η ντόπα της άρσης βαρών.
Ας μιλήσουμε πρώτα για το Σκοπιανό και στο επόμενο πόστ θα πούμε δυο λόγια για τη ντόπα. Ο Καραμανλής τα πήγε πολύ καλά, είναι γνωστό αυτό. Είναι ίσως η πρώτη διπλωματική νίκη της χώρας μας μετά την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Όμως πέρα από αυτό, το μείζον είναι ότι φάνηκε λίγη αισιοδοξία στον ορίζοντα. Έφυγε έστω για λίγο η μαυρίλα και το γκρίζο που βιώνουμε από το καλοκαίρι του 2004. Είδα πρόσωπα χαμογελαστά, που τα πολιτικά τους φρονήματα απέχουν παρασάγγες από τον Καραμανλή. Είδα ανθρώπους που αισθάνθηκαν περήφανοι. Αυτό για μένα είναι η μεγάλη νίκη του Καραμανλή. Μπορούμε οι έλληνες να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας. Αξίζουμε τον κόπο, κυρίως όσοι δεν έχουμε σχέση με το δημόσιο. Υπάρχει εκεί έξω, ένα δυναμικό αξιόλογο που μπορεί να φέρει την Ελλάδα ψηλότερα. Όλοι αυτοί ασφυκτιούν από την προς τα κάτω πίεση των μετρίων. Ο Καραμανλής έστειλε ένα μήνυμα σε όλους μας. Μπορούμε με δουλειά και πρόγραμμα, να αξιοποιήσουμε τις συγκυρίες, τις αντιθέσεις των άλλων, και την ρευστή πραγματικότητα, και να προωθήσουμε μια σταλίτσα τα δικά μας συμφέροντα. Μπορούμε να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα, μακριά από μίζερες αντιδράσεις τύπου ΠΑΣΟΚ…