Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών ή άλλοθι για απόσειση ευθυνών;

Το Σκοπιανό βρίσκεται στο πιο ευαίσθητο σημείο του, και η ιστορία εκδικείται. Αν κάτι έχει διδάξει η ιστορία της νέας Ελλάδος, είναι πως οι νεοέλληνες δεν διδάσκονται με τίποτα απο τα λάθη τους. Η δημαγωγία είναι το αγαπημένο σπορ πολλών διεκδικητών της λαϊκής ψήφου, αλλά και ο κόσμος είναι ευεπίφορος σε δημαγωγικές προσεγγίσεις. Κάθε ένας θέλει να του λένε ότι θέλει να ακούει δυστυχώς.Και κάπως έτσι, η χώρα πορεύεται στο μέλλον, χάνοντας την μια ευκαιρία μετά την άλλη. Το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών στο οποίο ομνύουν πολλοί, στο παρελθόν αποτέλεσε σκεύος απόρριψης ευθυνών. Ο φερετζές μας επί της ουσίας, πίσω απο τον οποίο κρύφτηκαν όλοι πλην ΚΚΕ, για να εγκλωβίσουν τη χώρα σε μια ατέρμονη διαμάχη χωρίς όφελος, αλλά με τεράστιο κόστος. Ο "κυρίαρχος ελληνικός λαός" όμως ήταν σύμφωνος, αφού η μόρφωσή του, το πολιτισμικό του επίπεδο, και η αντίληψή του για τα πράγματα διεθνή ή εγχώρια, περιορίζεται απο το αξίωμα "το σπίτι ,μου ο κόσμος όλος". Σήμερα ένα νέο Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών θα πρόσφερε ότι περίπου και το προηγούμενο. Θα εγκλώβιζε την κυβέρνηση, και δεν θα διευκόλυνε τον τόπο. Ας μην γελιόμαστε. Όποια απόφαση κι αν ληφθεί, θα έχει κόστος. Οι νεοέλληνες απο το 1974 και μετά, ουδέποτε αποδέχθηκαν το κόστος, για την επίτευξη ενός μακροπρόθεσμου στόχου. Όμως, ας είμαστε δίκαιο, ουδέποτε τους το ζήτησε κάποιος, εξηγώντας πειστικά τα μακροπρόθεσμα οφέλη.